Maryla Rodowicz - Szparka Sekretarka 1984

Pokaż cały tekst Beze mnie byłbyś zbytkiem łaski,
Duchowo całkiem niezebranym,
Niepewnym jak ruchome piaski,
Chudym jak klatka na bociany.

To ja, to ja, to ja,
Przyłbica twoja i ostoja,
Ja jestem czujna, ja jestem zwarta,
Ja jestem szparka, ja sekretarka, aaa...

Gdy twoje córy gryzą pazury,
Gdy twoje żony piłują szpony,
Twoi rodzice trwonią krwawicę,
Stroszą na głowie swoje sitowie,
Twoi synowie. / 2

To ja zatwierdzam twoje premie,
Ja trzynastkami łatam kieszeń,
Z drogi usuwam ci kamienie,
Oraczem jestem i lemieszem, mhmm...

Ja jestem twoją krową mleczną,
Temidą jestem w każdych sporach,
Ja jestem władzą ostateczną,
Bo tu już nie ma dyrektora, aaa...

Gdy twoje córy gryzą pazury,
Gdy twoje żony piłują szpony,
Twoi rodzice trwonią krwawicę,
Stroszą na głowie swoje sitowie,
Twoi synowie. / 2

Gdy ci się nadto w głowie kręci
Albo moralnie stoisz marnie
Spędzają sen gipsowi Święci
Kto im wygarnie dyscyplinarnie, ooo..

To ja, to ja, to ja,
Przyłbica twoja i ostoja,
Choć zalatana, nieubłagana,
Dajcie mi gun'a, będzie nagana.

Gdy twoje córy gryzą pazury,
Gdy twoje żony piłują szpony,
Twoi rodzice trwonią krwawicę,
Stroszą na głowie swoje sitowie,
Twoi synowie. / 2

To ja, to ja, to ja
Przyłbica twoja i ostoja
Ja jestem czujna, ja jestem zwarta
Ja jestem szparka, ja sekretarka, ooo...

Gdy twoje córy gryzą pazury,
Gdy twoje żony piłują szpony,
Twoi rodzice trwonią krwawicę,
Stroszą na głowie swoje sitowie,
Twoi synowie. / 4