Zdzisława Sośnicka - Anatewka 1989

Pokaż cały tekst Tyle jest miejsca na tej ziemi.
Czemu daleko, blisko stąd
sny, oderwane od korzeni, ludzie śnią?
Może to niebu jest za ciasno
wśród naszych życzeń, próśb i skarg?
Czemu nie można mieć na własność gwiazd?

Anatewka, Anatewka -
ziemia, niebo, dom...
To, co na zawsze już odchodzi,
chroni się w pieśni rzewny ton.
Anatewka, Anatewka -
skrzypka tęskny śpiew...
Starczy, że w nuty tchniesz swój oddech.
Wrócisz, i nie wstydź się swych łez.

Po co się muzyk jeszcze trudzi?
Nigdy nie będzie już tu grał.
Nie ma wesela, nie ma ludzi, poszli w świat.
W sercach unieśli jego granie,
motyw na długie, smutne dni.
W smutku najdłużej żyje pamięć i...

Anatewka, Anatewka -
skrzypka tęskny śpiew...
Starczy, że w nuty tchniesz swój oddech.
Wrócisz, i nie wstydź się swych łez.